" السلام علیک ِ یا رقیه بنت الحسین علیه السلام "

فقط به عشق بی بی ، با درد وغم میسازم

                        بین همه دلبـرا، به رقیه می نـازم

                                 ذکرم تا روز محشر، شد لعن بر امیه

                                            فخرم بود در عالم ، هستم سگ رقیه

آسید جواد پاشو، شهادت خـانمی که عـاشقش بودی وهستی رسید، شهادت بی بی حضرت رقیه

سلام الله علیهاست، سید امشب تموم شعرها و روضه هات داره تو دلم و تو قلبم خونده میشه ...

به درد خانمان سوزی ، ز خود بیگانه میمیرم

                        تمام خاطرات من ، شده افسانه میمیرم

                                       سه ساله مادر عشقم ، منم پیر طریقتها

آسید جـواد عزیزم بـزار بازم بگم ، بزار امشب یادی کنیم از گذشته ها ، از اون مـوقع هایی که

کنارمون بودی ، از اون موقع هایی که برامون این شعرها و روضه ها رو میخوندی :

سید روضه هات و شعرات خیلی با دلا بازی میکنه ولی هنوز خیلی مونده تا من ِ گنه کار درک

کنم که پشت این شعرات و روضه هات و حرفات چه حکمتی خوابیده که از زبان تو جـاری شد

و به دلها نشست، هنوز که هنوزه ما دیوونه ها با شعرات و روضه هات مست میشیم و دلمون پر

میزنه بین الحرمین، حکمت این حرفامو فقط و فقط خودت میدونی و خدا و حضرت رقیه (س) :

فرشته ی بهشتم ، ترا كجا بهشتم

                    چه بود سر نوشتم ، به خون دل نوشتم

                                                   بخواب جاودانه ، رقيه ام رقيه

به دامنم مكانت ، گرفته گرد ِ جانت

                   تمام همرهـانت ، به نقطه دهانت

                                                   نگاهها نشانه ، رقيه ام ، رقيه

یاد این شعر در کنار حمید علیمی بخیر ، یادش بخیر :

شهزاده ی خیرالنسا شهزاده ی خیرالنسا

                                     رقیه ی بنت الحسین رقیه ی بنت الحسین

دخت شهید سر جدا دخت شهید سر جدا

                                     رقیه ی بنت الحسین رقیه ی بنت الحسین

عشق تو در ضمیرم به زلف تو اسیرم

                         غلام زر خریدم ،نذر چشات بمیرم ، انا کلب الرقیه

دوستش دارم یه عالمه دختر پادشاهمه

                            گدایی در شما کار هزار تا حاتمه

                                             هزار تا حاتمم کمه کار تموم عالمه

سید شهادت حضرت رقیه (س) سال ۸۴ یادش بخیر  حسین عینی فرد ، سید علی مومنی بودن ،

سید یادت میاد این یه تیکه رو گفتی و بعدش اون شعری که ما هممون بـاهاش مستی می کنیم رو

خوندی :

بعضیا این ُ میگن که ما آدم اومدیم به دنیا، تو چی چی میگی من سگم،

نمیفهمه که، نمیفهمه که، نمیفهمه که  ما میگم که سگیم نمیفهمه ...

تو هی طعنه بزن ، من هی اینو میگم :

همه عالم بدونن که من سگ رقیه ام

                                        من ُ از خود برونن که من سگ رقیه ام

بی رقیه نا کَسم گر به بهشت نگاه کنم 

شنیده ام امام حسین دختری دُردانه داره

               نامش رقیه است و دو عالم سگ دیوانه داره

                                         ملیـکه مُلک دلم ، رقیۀ بنـت الحسـین

                                                       دستای عباس همگی سوشو پریشون می کنه

                                                                          زلف قشنگش دیگه کی نیازی بر شانه داره

عیش ابد خواهی اگر، دربدر رقیه شو

             ملیکه ای که در جهان سفره شاهانه داره

                                   ملیکه ملک دلم ، رقیۀ بنت الحسین

                                                  به من نشان نمی دهد صورت همچو ماه خود

                                                                            ولی نظاره می کند به این سگ سیاه خود

من که ندیدمش ولی ، عاشق خنده اش منم

                         قابل اگر بداندم ،  بنده ی بنده اش منم

                                       امشبو مستی میکنم ، صنم پرستی می کنم

                                                                به اسم رقیه گر دلی هوای میخونه داره

                                                                               یهدی الی العشق رقیه شد نصیبم از ازل

شکر خدا که با دلم لطف کریمانه داره

                       رَوم به میخانه عشق سراغ ریحانه عشق

                                         گلی که شمع مرقدش این همه پروانه داره

                                                            عیش ابد خواهی اگر دربه در رقیه شو

                                                                              ملیکه ای که در جهان سفره شاهانه داره

    شهادت سه سـاله ی سید الشهدا (ع) ، زهـرای سه ساله اهـل بیت (ع)

  شهادت حضرت رقیه (س) را به محضر آقا امام زمان (عج) و به محضر ذاکر آل الله

    سید جـواد ذاکـر عزیز و خدمت شما عزاداران حسینی تسلیت عرض میکنم

                 بی رقیه کافرم گر چه خدا خدا کنم

                                 به خدا رقیه دین من و ایمان منه

                                              کعبه و عشق منه قبله و قرآن منه

حالا هممون با این شعر سید تو شب شهادت بی بی حضرت رقیه سلام الله علیها با سید مستی

میکنیم و گریه میکنیم و به سر و صورتمون میزنیم به قول کربلایی حسین عینی فرد که میگه :

به عشق حضرت رقیه ، برا مصیبت رقیه 

                           لطمه بزن به سر و صورت ، به یاد صورت رقیه