کمک کن حبیب مظاهر بشم        یه با غیرتی مثل ذاکـر بشم

حدود چند سال پيش بود که مستاجر ما مجلس روضه ای راه انداخته بود ُ بوی عطر خـاصی در

حياط پيچيده بود...در اين ميان هرچند يک بار صدايی با اشعاری ناب به گوش ميرسيد که معلوم

بود از دلی سوخته وعاشق بر می خيزد ، بله اين صدا همان صدای زنده ياد سيد جواد ذاکر بود

که با يک دنيا عشق به ارباب بی کفنش حضرت حسين بن علی علیه السلام خوانده می شد ...

يادم هست يکی از نغمه هايش اين بود :  عجب رسميه رسم زمونه ... رقيه ميره رباب ميمونه

یادش بخیر ... آرام آرام صـدای سيد در دلها نفوذ کرد که بعضی ازآنها دلهـايی بودند که با دين

وامامت و... صد پشت غريبه بودند، بله سيد " رسول ترک " نبود ولی به برکت او، از گوشه

گوشه ايران هزاران " رسول ترک " سر برآوردند که هرکدام خطاب به مولای سرجدای خود

مترنم به اين بيت شدند که : 

         همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستی / هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

  همان طور که گفتم چاوشی اين قـافله عاشق ، جـوانی  بود به نام  " سيد جواد ذاکر "


    برگرفته شده از یکی از وبلاگهای قدیمی که به یاد آسید جواد عزیزمون بود و الان چند سالیه که این

 وبلاگ به روز نمیشه و  متاسفــانه چون این مطلب رو قبلا تو کــامپیوترم داشتم ، آدرس وبلاگ یـادم رفته


شادی روح ذاکر با اخلاص اهل بیت (ع) زنده یاد آسید جواد ذاکر صلوات بر محمد و آل محمد

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم


برچسب‌ها: درد و دل با سید جواد ذاکر


 

نوشته شده توسط مجذوب الحسین (ع) در شنبه ۱۳۹۱/۰۶/۱۱ ساعت 20:53 موضوع ناگفته ها در باب سید | لینک ثابت